Иман сәсеп, сафлыҡ бөркөп,
Үтеп китте изге ғәйет.
Дуҫ – иштәрҙе ҡосаҡланыҡ,
Ҡоластарҙы киреп – йәйеп!
Иһ, был һуғыш тынһын ине,
Яу ҡырында – күпме мәйет…
Йәш егеттәр әрәм була, –
Әйтегеҙсе, кемдә ғәйеп?!
Тәрән хистәргә бирелеп,
Яҙған булам шиғыр, бәйет.
Ер шары – ут ҡулсаһында,
Үлем, ҡайғы йөрөй бейеп!
Донъя – дары мискәһендәй,
Кемдә икән, кемдә ғәйеп?
…Бер көн шартлар донъябыҙҙы, –
Һаҡлап ҡалсы, изге ғәйет!